Ondanks het feit, dat ik voor de verandering (weliswaar noodgedwongen) de 15 km. ga lopen in plaats van de 25 km., ben ik al vroeg in Ruinen om bekende wandelvrienden en -vriendinnen te treffen voor ze van start gaan om 9 uur. Op de Brink worden kraampjes geplaatst voor de Kerstmarkt, die om 3 uur gaat beginnen en duurt tot s’avonds 8 uur. Omdat ik om 9.15 mag vertrekken, heb ik alle tijd en drink nog even koffie om daarna ook op pad te gaan.
Het is prachtig, windstil weer. Al snel verlaten we Ruinen. Afwisselend lopen we dan eens op een graspad, dan weer op een asfaltweggetje. De omgeving is mooi. Weilanden, omzoomd door boomwallen, akkerland waar grote plassen water op staan. De zon verwarmt ons en zet alles in een mooi licht.
Zo komen we in Ansen. De half ingezakte boerderij staat er nog steeds zo bij. Een groot bord geeft aan wat de plannen zijn voor dit grote perceel. Ben benieuwd of er volgend jaar enkele woningen zullen staan. Op de Brink in het dorp een stoel met hoge rugleuning, aan de bovenkant getooid met een mensenhoofd. Heb niet gezien wat dit “kunstwerk”voorstelt.
We lopen Ansen uit en komen terecht op een breed zandpad tussen akkers door. Dat het hier de afgelopen tijd ook behoorlijk geregend heeft is te zien aan de grote plassen op het pad. Maar er is ruimte genoeg, dus hoeven we er niet dwars doorheen te banjeren. Even verder in het bos ook flinke modderpaden. Hier moet je zo af en toe wèl even voor een “ommetje” kiezen om droge voeten te houden. Nog een stuk fietspad en we zien het Theehuys Anserdennen al door de bomen opdoemen. Altijd weer een heel mooie plek voor een rustpauze. Zowel buiten als binnen heerst een gezellige sfeer. Het is er nu warm en druk. We bestellen warme chocolademelk en gaan buiten zitten, waar plaids op de stoelen klaarliggen om niet koud te worden. Sommigen maken er dankbaar gebruik van. We doen rustig aan, want we hebben alle tijd. Een voordeel als je de 15 km. loopt!!!!
We vervolgen nog een stukje het fietspad en lopen dan langs de bosrand op zandpaden verder. Even later gaat de route door het Dwingelderveld. Het is hier zó stil, zó mooi, dat je je bevoorrecht voelt om hier te kunnen lopen en te genieten van het prachtige landschap. Honderden schapen grazen hier met een schaapherder. Ze wroeten als varkens in de dikke laag bladeren, op zoek naar??? Ja, wàt?? Geen idee. Het is een mooi schapenras. Kleine, kromme horens op de kop, een prachtige langharige, witte vacht en heel dunne pootjes. Op de iets lager gelegen gedeelten ook veel water. Via smalle paadjes doorkruisen we het heideveld. Grote vennen met daarin de weerspiegeling van de zon en de begroeiing langs de oevers. Schitterend!
Langs het Bezoekerscentrum Dwingelderveld lopend, komen we op een weggetje terecht, dat uitkomt bij de plek, waar we elk jaar getrakteerd worden op een oliebol. En ze zijn ook dit jaar weer heel erg lekker! Vanaf hier is het nog maar enkele kilometers naar de finish. Het graspad over de hooggelegen es brengt ons bij de molen “De Zaandplatte” die we al van verre hebben zien draaien. Helaas arriveren we nèt te laat om binnen een kijkje te nemen. De bezichtiging is mogelijk tot 1 uur. We maken nog even een praatje met een vrijwilliger, die bezig is de zeilen op te rollen en vast te zetten aan de wieken met enkele stevige knopen. Lopen zelfs nog door “Engeland” voor we Ruinen binnenstappen. Er is al veel meer activiteit op de Brink. Volgens de Kerstman, die met een bel rondloopt om de aandacht te trekken, zijn er wel 60 stands met allerhande kerstversieringen, enz. De geur van de rook van brandende vuurkorven prikkelt je neus. Al met al een echt wintersfeertje hoewel er absoluut nog geen sprake is van winterse temperaturen. Zullen we nog wel winter krijgen vraag je je soms af. De tijd zal het leren.
Maar eerst naar het al in kerstsfeer getooide “Brinkzicht” om me af te melden. Het is er nog rustig. Veel wandelaars moeten nog binnenkomen. Het wordt daardoor een lange, maar wel gezellige nazit met G.J. die al heel vroeg binnen was. Uiteindelijk toch nog vrij laat op huis aan met in m’n rugzak heerlijke “knieperties” en nieuwjaarsrolletjes, gebakken door twee aardige wandelvrienden. Rest mij nog T.I.G.O. te bedanken voor weer een heel mooie wandeltocht!!!