Loopclubje Wiebe Nijhuizum-Oudega 17 september 2014.
De start van het nieuwe loopseizoen met Wiebe kan niet mooier. Schitterend warm weer en dàt op 17 september! Onvoorstelbaar! Helaas hebben diverse lopers zich af moeten melden en zijn we dus met 13 wandelaars vanmiddag. Maar zo’n klein cluppie heeft ook wel weer z’n bekoring. Vóór we met de auto’s vertrekken naar Nijhuizum, buurtschap onder Workum, wil Wiebe ons eerst nog even z’n trots en glorie laten zien: een stukje van de tuin vol met prachtig bloeiende planten. De agapanthus (tropische plant) bloeit zelfs voor de 2e keer! Het is duidelijk, dat dit Wiebe z’n grote hobby is.
Dan op naar Nijhuizum. Bij het piepkleine kerkje parkeren en dan niet het Brekkenpaad op, maar het Grûnspaad. Na 1 oktober kun je op een bepaald moment niet verder, omdat de pont dan niet meer vaart. We kunnen nu dus nog mooi over het brede water van De Grûns. Eerst een stukje langs de Nijhuizumervaart, die uitmondt in De Grûns. De vrouwelijke pontbaas vindt het wel gezellig om even zo’n clubje wandelaars aan boord te hebben en brengt ons naar de overkant. Een lang, recht stuk weg volgt, waarbij we de boerderij East Ynje passeren. Een boer is nog bezig gras van het land te halen. Het blijft enorm groeizaam weer, zodat er veel kuil is dit jaar. Bij de boerderij staan tientallen “sleurhutten” , die straks weer aan hun winterslaap beginnen. Via de Keapwei komen we in Lytse Gaastmar (Kleine Gaastmeer). Er staat een stevig windje, maar dat is heel prettig, want de zon brandt behoorlijk en we lopen door kaal polderland tussen de meren door. Prachtige wolkenluchten, fris groen gras, oh, wat is ook dit deel van Friesland fantastisch mooi! We laten Idzegea, met z’n fraaie klokkenstoel, rechts liggen, zien op afstand links het mooie dorpje Sânfurd liggen en lopen via de Tsjerkewei naar Aldegea.
Bij Camping Bearshoeke, aan de Oudegaaster Brekken, wacht ons een verrassing. Tite is hier met de auto gekomen en heeft op de picknicktafel thermoskannen met koffie en heerlijke eigengebakken koek (met cranberries!) klaargezet. Hier zitten we gezellig met elkaar aan de koffie. Een zwemmer trekt baantjes naar de overkant, waar in de verte duidelijk de toren van Blauwhuis is te zien en de spinnekopmolen Doris Mooltsje. Na de rustpauze rijden de chauffeurs met Tite mee om de auto’s op te halen. Wij lopen het dorp door en gaan dan het Brekkenpaad op. Bij de molen wachten we op de auto’s, die ons op komen halen. Ondertussen vermaken we ons prima. Genieten van de schittering van de zon op het water, terwijl in de verte aan de overkant een beetje in de nevel het torentje van Sânfurd is te zien. Bram heeft het hogerop gezocht en de steile trap van de molen naar boven beklommen. Het is de oudste spinnekopmolen van Friesland en dateert uit 1790. Had als doel de achtergelegen polder te bemalen. In 1934 werd de molen gedeeltelijk gesloopt en in 1992 zouden ook de restanten verdwijnen. Toen heeft de molenaar van houtzaagmolen De Rat in IJlst, Simon Jellema, aan de bel getrokken en alles en iedereen gemobiliseerd om hun “Mooltsje”te redden. Na 6 jaar is dat gelukt en op 13 juni 1998 draaide de molen weer in volle glorie aan de boorden van de Oudegaaster Brekken.
Bram geniet van het fraaie uitzicht en roept mij om ook naar boven te komen. Niet lang nagedacht en dus hup naar boven. Griezelige trap, geen leuning, maar naar boven valt altijd wel mee. Als ik me voorzichtig heb omgedraaid is het uitzicht geweldig, maar……..hoewel ik nooit last van hoogtevrees heb, voel ik nu toch een vreemd gevoel in m’n maag. Ja, ik zal ook weer naar beneden moeten, hi, hi! Acht zegt Bram: val je hier van boven, dan ben je dood, halverwege breek je je nek, dit als bemoediging!!!!
Veilig beland ik weer op de grond. Dan komen de auto’s in zicht en gaan we weer op huis aan.
Een mooiere start van het nieuwe seizoen konden we niet hebben. Echt helemaal super!