Op de foto klikken om alle foto’s te zien.

Pronkjewailpad Zuidroute (12) Lutjegast-Grijpskerk 22 september 2019.

De weersberichten voor zondag zijn zó mooi, dat ik heel veel zin heb om weer een stukje verder te gaan op het Pronkjewailpad. Iebele wil gelukkig wel met me mee, dus gaan we naar Lutjegast, waar ik de vorige keer ben geëindigd. We spreken af elkaar bij het sluizencomplex van Gaarkeuken te treffen.

Ik loop nog een rondje om de kerk in Lutjegast en loop op de Abel Tasmanweg. Een poosje later belt Iebele, dat hij heerlijk in het zonnetje aan een kopje koffie zit bij de “Woldhoeve”, een stempelpost in de buurt van Gaarkeuken. Ik ben zó blij, dat hij daar mag blijven tot ik daar kom. Hoef ik niet over hem in te zitten en kan rustig m’n weg vervolgen. Na enkele kilometers kom ik in de buurtschap Westerzand, waar een rustpunt is en……een onbemande stempelpost. Ik stempel eerst met m’n telefoon digitaal en ga dan op zoek naar het stempel. Volgens de app ligt die in een blikken trommeltje in een pallet stellage. Op de tafel zou een glazen pot met snoepgoed staan. Dus niet!!!! Echt alles afgezocht, zélfs achter het huis, maar niets gevonden!!! Wat is dat toch jammer, dat je vrij vaak tegen dit soort dingen aanloopt.

Via een mooi weggetje, Buikstede genaamd, kom ik bij het Van Starkenborghkanaal. Een breed kanaal en dat moet ook wel, want ik héb me toch brede, grote schepen voorbij zien komen. Twee van zulke schepen hebben nét genoeg ruimte om elkaar te passeren! Het is een lange, rechte weg langs het kanaal met hoge populieren. Er staat een lekker windje en het loopt hier heerlijk. Zo bereik ik het grote sluizencomplex. Sla niet af naar Grijpskerk, maar ga eerst naar de stempelpost, waar Iebele is. Het is een paar honderd meter de andere kant op. Nou, een betere plek had hij zich niet kunnen wensen! Alleraardigste, vriendelijke, gastvrije mensen het echtpaar Piet en Miryam Hartman. Iebele heeft al een paar koppen koffie gehad en dan ben ik aan de beurt. Een heerlijke bonbon erbij en oh zo gezellige gesprekken met elkaar. Het is een groot terrein. De voormalige paardenstallen zijn verbouwd. Er is een winkeltje met heel leuke artikelen, een grote keuken, want er worden vaak groepen ontvangen voor een high tea of een lunch e.d. Een mooi toiletgebouw, ook niet verkeerd. Alles gebouwd door Piet, die echt twee rechterhanden heeft!!!! Het is gewoon moeilijk om dit daalders plekje te verlaten, maar ik moet nog een paar kilometer om in Grijpskerk te komen, het einddoel van vandaag.

We nemen afscheid van elkaar na hen bedankt te hebben voor de geweldige gastvrijheid en zeggen, dat we zéker hier nog eens terug zullen komen. Ik ga weer verder en even later haalt Iebele me al zwaaiend bij Gaarkeuken in. Niet lang daarna bereik ik de spoorwegovergang en loop even daarna Grijpskerk in langs het station, waar met behoorlijke snelheid de trein passeert richting Groningen. We hebben afgesproken bij verzorgingshuis “De Wierde”, waar een stempelpost is. En dan zit het er weer op voor vandaag. Het was gewoon een heerlijke dag met prachtig mooi, warm nazomerweer. Nagenietend van deze fijne dag, keren we huiswaarts.